2018-04-22, Warszawa (Polska)


Nieudana próba walki
o połamanie trójki

Relacja Roberta z jego maratonu nr 103

Z mojej rodzinnej Warszawy wracam na tarczy - nie udało mi się połamać 3 godzin. Plany pokrzyżowała mi pogoda - dość ciepło, pełne słońce i silny wiatr, który na wielu fragmentach mocno dawał się we znaki. Połówkę pobiegłem ze sporym zapasem w czasie 1:28, ale potem zaczęła się walka z wiatrem, złapała mnie kolka, potem druga i na 10 km przed metą skończyła się dla mnie walka o wynik. Końcówkę dotruchtałem, przemaszerowałem, robiąc przy okazji zdjęcia. To były moje pierwsze i nieostatnie zawody w tym roku - jeszcze powalczę o połamanie trójki, żeby kontynuować serię 13 sezonów z tym osiągnięciem.

Z Byledobieców bardzo dobrze pobiegł Marek, choć nie był do końca zadowolony, bo liczył na wynik poniżej 2:50. W tych warunkach było to niestety niemożliwe. Bieg na królewskim dystansie ukończyli również Iwona i Jacek, natomiast na 10 km wystartował bardzo mocny ostatnio Krzysiek, któremu niestety również nie udało się zrealizować swoich założeń wynikowych. Cóż, trzeba będzie spróbować innym razem, przy lepszej pogodzie ;-)

Fotorelacja z Orlen Warsaw Marathon w Warszawie, zdjęcia Anulki i moje (panoramy wieżowców)

Przed startem pod Stadionem Narodowym

Widok na centrum Warszawy spod Stadionu Narodowego

Czołówka biegu na 10 km

Dalsza część czołowej grupy biegu na 10 km

Czołówka maratończyków na Nowym Świecie (9 km)

Najlepsze maratonki na Nowym Świecie

Gonią mnie jakieć ciemne postacie - wygląda to dość przerażająco ;-)

Widok na centrum Warszawy z Mostu Świętokrzyskiego - 40 km za mną

Marek na niewiele ponad kilometr przed metą

Ja mogłem tylko rozłożyć ręce w geście rezygnacji